Spokane – Moses Lake, Dinsdag 12 augustus 2008 (219 km)

We besluiten vandaag om over de Highway 95 naar Moses Lake (wa) te rijden. Vanaf daar kunnen we dan in 1 keer door naar Seattle, hetzij over de scenic road, hetzij over de highway. Maar voordat het zover is laten we ons nog een keer van onze sportiefste kant zien. In de Red Lion hoeven we pas om 12 uur uit te checken en er is een, zoals ze het hier noemen, gymnasium. We nemen dus alle tijd om eerst te gaan sporten. Jos is helemaal in vorm en werkt zich een uur lang behoorlijk in het zweet op de loopband alsof hij voor de marathon aan het trainen is. Esmée doet het door een combinatie van blessure en niet zo veel puf met al die vakantiekilo’s, rustig aan en shopt van toestel naar toestel zonder echt iets te doen.
Om 12 uur verlaten we het hotel en besluiten een stukje terug te rijden naar Spokane Valley om daar de shopping mall onveilig te maken. Helaas staan er veel winkels leeg en blijft de buit beperkt tot 2 shirtjes en een blouse. Daarna gaan we op pad richting Moses Lake.
Twee jaar terug zijn we ook in Spokane en omgeving geweest en het is verrassend hoeveel herinneringen er weer boven komen aan die vakantie.
We hadden in Canada even genoeg van alle bomen en de USA bedient ons op onze wenken. Highway 95 is een weg door de middel of no where. Het enige wat we zien is grasland. In Sprague besluiten we de snelweg af te gaan voor een lunch. Het is van de weinige dorpen die we vandaag tegenkomen. Sprague blijkt uit een paar huizen, een benzinepomp, een supermarkt, 2 cafés/eethuizen en 4 antiekwinkels te bestaan. Het is fascinerend om te zien hoe een dorp van niets, op een bepaalde manier toch groot is. De supermarkt is namelijk 7 dagen per week tot 8 uur geopend, en 4 antiekwinkeltjes kunnen toch niet alleen voor de lokale bevolking zijn. We gaan lunchen in het plaatselijke café “Rae-Lunn’s Oasis”. Op de voordeur worden we al gewaarschuwd “don’t feed Henry”. Als we binnen stappen wordt duidelijk dat Henry de Siberisch Husky is. Er worden zelfs t-shirts verkocht met “I met Henry”.
De hamburger is heerlijk vers klaargemaakt, en terwijl we dit enorme broodje naar binnen werken kijken we wat rond in het café.

Af en toe komt er een local binnen en de eigenaresse schenkt zonder te vragen wat men wil gebruiken een drankje in. Schijnbaar zijn het de vaste stamgasten. Het is grappig om te zien hoe de hond op ieder die binnekomt anders reageert, soms enthousiast, soms nieuwsgierig en soms de nieuwkomer totaal negerend; daar zitten vast hele verhalen achter.
Daarna moeten we natuurlijk even één van de antiekwinkeltjes in.

Het lijkt meer op een museum dan op een winkel. Er is geen verkoper, maar een bordje attendeert ons er op dat de eigenaar in zijn andere winkeltje is, de bakery twee deuren verder en als we iets willen we ons daar moeten melden. Er is niets van ons gading bij dus na wat rondgestruind te hebben vervolgen we de route naar Moses Lake waar we overnachten in de Motel 6.
Naast het motel is een eetgelegenheid waar we weer voor een echte Amerikaanse prijs eten: voor $ 35,= hebben we beiden een lekkere complete maaltijd én biertje en dat is nog inclusief tax en tip, dat is ons in Canada (waar de prijzen dubbel-Hollands en die van alchohol, Scandinavisch zijn) niet gelukt.
’s Avonds richten we ons nog even op de route naar Seattle. Er zijn drie outlet malls in de royale omgeving van Seattle. Afhankelijk van welke we willen zien (waarschijnlijk alle drie, want Jos zijn grootste hobby is koken, maar zijn op ene grootste hobby is shoppen ;-) ) zullen we de route morgenochtend verder bepalen.


Overnachting: Motel 6, Moses Lake $ 61,53 USD